15-Απριλίου 1951 Έξω απο την είσοδο του σχολέιου την ώρα που οι μαθητές παίρνουν το πρωϊνό τους γάλα.Δεξιά π ο δάσκαλος Γεώργιος Τσώρης.Στη μέση γονατιστή με τις κατσαρόλες και την κουτάλα στο χέρι Κούλα Τ.Καλατζή(Βασιλική Αθ.Νταρλα) σερβίρει το γάλα.Αριστέρα όρθιος ο Δημητράκης Κ.Νικολέτος μοιράζει το ψωμί
Το Δημοτικό Σχολείο του Τριστένου κατεσκευάστηκε το 1904 απο δωρεά του Εθνικού ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού.Το κτίριο του πρώην πλέον Δημοτικού Σχολείου αποτελείται απο την αίθουσα διδασκαλίας και το γραφείο του δασκάλου.Στον τοίχο πάνω απο την έδρα του δασκάλου υπήρχε ένα εκκρεμές ρολόϊ που έδειχνε την ώρα στου μαθητές.Το ρολόϊ αυτο σήμερα βρίσκεται στην εκκλησία του χωριού Μεταμόρφωση του Σωτήρος.Πίσω απο τα θρανία υπήρχε εγκαταστήμενη μια ξυλόσομπα που ζέσταινε την αίθουσα του σχολείου.Κάθε μαθητής -τρια που πήγαινε το πρωί στο σχολείο έφερνε και απο ένα ξύλο για τη σόμπα το χειμώνα.Στους τοίχους του σχόλειου υπήρχαν αναρτημένες προσωπογραφίες των ηρώων της Επαναστάσεως του 1821 και τρείς χάρτες της Ελλάδος,της Ευρώπης και ο Παγκόσμιος.
1η Μαϊου 1937-Εκδρομή Δημοτικού σχολείου Τρίστενου.Διακρίνεται όρθιο με το σκούφο ο δάσκαλος Γέωργιος Παπασπύρου(παπαγιώργης).Καθιστοί μπροστά ο Βασίλης Χρ. Κοράκης, Νίκος Κ.Νικολέτος(με το στεφάνι) και Κώστας Ι. Κολονέλος Το προαύλειο του σχολείο είναι περιτοιχισμένο με υψηλές πέτρινες μάντρες και καλαίσθητη αυλόπορτα.Σε όλο το μήκος της ανατολικής πλευράς της αυλής υπήρχε κήπος.Ο σχολικός αυτός κήπος ήταν χωρισμένος σε μικρούς κήπους.Κάθε μίκρος κήπος δινόταν σε ομάδα μαθητών η οποία τον καλλίεργούσε υπο τις οδηγείες του δασκάλου.Οι μαθητές φύτευαν διάφορα φυτά,λουλούδια ακόμη και δέντρα και στο τέλος καμάρωναν για το έργο τους.Παλαιότερες πηγές μιλούν οτι μετα την περίοδο του μεσοπολέμου (1920-1940) ο αριθμός των μαθητών περνούσε τους πενήντα και οι μόνοιμοι κάτοικοι ξεπερνούσαν τους τετρακόσιους.Μετ'α τους πολέμους (1940-1950) οι μαθητές ήταν γύρω στους 20-25 με πληθυσμό περίπου 160 κατοίκους Οι δάσκαλοι που πέρασαν απο το σχολείο του Τριστένου ηταν ο Τριστενιώτης Γεώργιος Λυμπέρης.Επίσης την εικοσαετία του μεσοπολέμου δίδαξε ο Τριστενιώτης παππάς και δάσκαλος Γεώργιος Παπασπύρου ο λεγόμενος ως παπαγιώργης.Ο παπαγίωργης ήτανένας καλος παπάς και δάσκαλος,βοηθουσε τους πιο φτωχούς μαθητές και κυρίως παρότρυνε τους γονείς να στείλουν τα κορίτσια στο σχολείο.Το 1938 μετά την αποχώρη του δασκάλου και στη θέση του ήρθε μια δασκάλα επωνομαζόμενη Τσιλιμίγκρα.Το 1939-1940 ο Πενταγιώτης δάσκαλος Τσώρης ο οποίος μετά τη διακοπή,λόγω των πολέμων το ξανάνοιξε το 1950.Το 1953-1954 δίδαξε ο Νικαλέξης απο την Αμφίκλεια και στη συνέχεια για πολλά χρόνια ο Μεζαίτης απο το Παλαιοξάρι.Στη συνένεια ο Παπακωνσταντίνου απο το Κουπάκι,ο Κρίτσος απο το Κροκύλειο και ο Αναγνωστόπουλος απο την Άμφισσα τον Ιούνιο του 1967.Οι τελευταίοι μαθητές του σχολείου πριν το κλεισιμό του το 1967 ήταν η Αλεξάνδρα Π.Νικόλετου και ο Χρήστος Ν.Νικολογιάννης. Η σχολίκες εκδρομές που πραγματοποιούσε το σχολείο ήταν στις γύρω πλαγίες του χωρίου.Η κυριότερη όμως ήταν την Πρωτομαγία κάθε έτους στο Βλαχοβολυνι-Ξεροβούνι επωνομαζόμενο και ως <<Στύλια>> ,όπυ την ίδια μέρα έρχονταν και σχόλεια των γύρω χωριών Τέλος το σχολείο στη σύγχρονη εποχή με το Νόμο του 2005 παραχωρήθηκε στη Κοινότητα και με απόφαση του Δημοτίκου Συμβουλίου Βαρδουσίων ζητήθηκε απο το Υπουργείο Πολιτισμού να χαρακτιρισθεί ως ιστορικό μνημείο ιδιαίτερου αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος.Με αππόφαση της ΤΥΔΚ Φωκίδος το 2006 παρελήφθη μέλετη για την αποκαταστασή του περιβάλονντα χώρου του σχολείου του η οποια δεν εχει υλοποιηθει έως σήμερα. πηγή:εφημερίδα Πενταγιώτικοι στοχασμοί,Βασίλειος Κ.Νικολέτος
